Ken je dat?
Dat je iemand ontmoet en binnen drie seconden voel je bijna de behoefte om jezelf te introduceren met één of ander label.
Alsof je pas bestaansrecht hebt als je kunt zeggen: “Ik ben hoogsensitief / ADHD / projector / introvert / manifestor / empath / spiritueel / rationeel / chaoot.”
De moderne mens verzamelt stempels alsof het spaarkaarten zijn.
En eerlijk? We doen het allemaal.
Het voelt veilig.
Een stempel geeft houvast, en vooral: een plek.
Maar onder die stempel ligt meestal iets veel diepers.
Iets dat zich niet laat uitleggen door een woord, maar door een gevoel dat nog in het lijf zit.
De pijn achter onze patronen
In mijn praktijk Haraki zie ik het elke dag:
Gedrag komt nooit zomaar uit de lucht vallen. Het komt voort uit een oude pijn, vaak uit jouw eigen familielijn, die zich via het lichaam laat zien en voelen.
En twee van de meest voorkomende pijnstukken zijn:
---
1. Pijn van afwijzing
Als de wortel “ik hoor er niet bij” of “ik ben niet goed genoeg” in je systeem zit, dan ontwikkelt het lichaam een overlevingsstrategie:
✨ pleasen
Je past je aan.
Je voelt feilloos aan wat de ander nodig heeft.
Je wordt zacht, lief, behulpzaam — soms té.
Niet omdat je zo geboren bent, maar omdat je ooit voelde dat het veiliger was om jezelf weg te geven dan jezelf te verliezen.
---
2. Pijn van verraad
Als jouw systeem ooit leerde: “Ik kan niemand vertrouwen” of “Ik moet op mezelf passen, anders doet het pijn”, dan ontstaat de reflex om grip te houden.
✨ controledrang
Je wil weten waar het naartoe gaat.
Je checkt, dubbelcheckt.
Je houdt het overzicht, want ergens diep vanbinnen voelt het alsof controle de enige manier is om niet opnieuw gekwetst te worden.
---
En dan komen de stempels…
Pleaser. Perfectionist. Controlfreak. Empath.
Of één van de duizend andere titels.
Maar een stempel zegt niets over wie je werkelijk bént.
Het zegt alleen iets over wat je ooit hebt meegemaakt en welke overlevingsstrategie jouw systeem heeft gekozen.
Wanneer je naar de kern teruggaat — naar het lichaam, naar wat er nog vastzit in je zenuwstelsel en je familielijn — dan zie je dat je geen stempels bént.
Je draagt ze alleen.
En wat gedragen wordt, kan ook weer worden neergelegd.
---
Terug naar jouw eigen ritme
In mijn voetreflex- en behandeltherapie bij Haraki werk ik precies hieraan:
het lichaam terugbrengen naar de kern, naar jouw oorspronkelijke ritme.
Zonder labels, zonder diagnoses, zonder stempels.
Alleen jij.
En je systeem dat weer mag ontspannen, loslaten, thuiskomen.
Want je hoeft helemaal niets te worden.
Je hoeft alleen te herinneren wie je al die tijd al was.
